De gezichten achter Frontvision
Marlon Daniël en Ronald Westerhof zijn de oprichters van Frontvision. Marlon, musicus en programmeur, en Ronald, controller, lijken op het eerste gezicht een ongebruikelijke combinatie, maar door hun gezamenlijke ambitie om de zorg te innoveren, vormen ze een perfecte match. Hun tool Frontvision – DRP wordt gebruikt door verschillende zorginstellingen die hun tactisch capaciteitsmanagement willen verbeteren. Marlon en Ronald vertellen over de oprichting en visie van Frontvision, hun samenwerking en het belang van normatief sturen in de zorg.
Net als veel bedrijven die zich richten op innovatie in de zorg, hebben Marlon en Ronald een kantoor in een start-upgebouw naast het Isala-ziekenhuis in Zwolle. Het kantoor is niet groot, maar de sfeer is uitstekend. Marlon en Ronald vullen elkaar perfect aan, wat ook duidelijk wordt door hun voorbereiding op dit interview. Ronald heeft zich duidelijk goed voorbereid en gaat met een volgeschreven A4 aan de tafel zitten. Marlon neemt lachend plaats tegenover hem: “Ik laat hem vooral het woord doen hoor.”
Ontstaan van de samenwerking
Het begin van het interview is tekenend voor de samenwerking tussen Marlon en Ronald. Ronald heeft jaren als accountant gewerkt en maakte later de overstap naar het bedrijfsleven. Bij toeval kwam hij in 2009 bij een ouderenzorginstelling terecht. Na vijf jaar begon hij voor zichzelf als interim-controller en deed hij onder andere veel aan verandermanagement.
“De rode draad van Frontvision begint eigenlijk in 2009,” vertelt Ronald. “Ik wilde (teamleiders/coaches in) de zorg een instrument geven om te zien hoeveel personeel kon worden ingezet op basis van de zorgzwaarte. Destijds was de zorg nog niet bezig met dergelijke berekeningen. Later veranderde dat. Zorgmanagers vroegen me hoe ze vooraf de bezetting in konden schatten. Daar ben ik toen in Excel mee verder gegaan.”
In die tijd kwam Ronald Marlon voor de tweede keer tegen. Ze kenden elkaar al vanuit een gezamenlijke werkgever, maar deze keer zochten ze allebei bedrijfsruimte. Zo kwamen ze samen in hun huidige kantoor terecht. Ronald: “We hebben een paar jaar tegenover elkaar gewerkt, zonder dat we samen een bedrijf hadden. In die jaren kwam ik tijdens mijn interim-werk steeds meer zorginstellingen tegen die met Excel-bestanden de tekorten probeerden op te lossen. Marlon en ik zijn daar samen naar gaan kijken en de rest is geschiedenis.”
Marlon kijkt op een hele andere manier naar zulke vraagstukken dan controller Ronald doet. “Ik heb een creatieve achtergrond. In het jaar 2000 ben ik afgestudeerd aan het conservatorium, dus ik ben eigenlijk een musicus. 20 jaar geleden stapte ik in de ICT, niet lang na het ontstaan van Google. Ik begon met het bouwen van webshops. En heb de mix gemaakt tussen de creativiteit vanuit de muziek en innovatie. Ronald is ook erg van de innovatie, dus daarin hebben we elkaar gevonden.”
Ronald en Marlon merkten dat de vraag naar een tool voor capaciteitsmanagement steeds urgenter werd. Er kwam meer krapte en de personeelstekorten werden door ziekteverzuim steeds nijpender. “Steeds meer instellingen kregen het financieel lastig”, vertelt Ronald. Dat werd duidelijk toen ze hun product op de markt brachten. “Toen het klaar was, hadden we direct belangstellenden. Daardoor doen we allebei geen grote interim klussen meer en zijn we fulltime met Frontvision bezig.”
Eenvoud
De grootste kracht van Frontvision-DRP is eenvoud. De tool oogt zo kinderlijk eenvoudig dat je je af kan vragen waarom dit niet eerder is bedacht. Ronald bekent dat hij dat zelf ook weleens heeft gedacht. Ook van klanten krijgt hij het te horen: “De bestuurder van een zorgorganisatie zei: ‘Ik vind het een beetje lullig om te zeggen, maar het ziet er best eenvoudig uit.’ Dat is het grootste compliment dat je ons kan geven. De tool is niet voor de financiële mensen, maar juist voor de zorgmanagers. Het moet voor hen begrijpelijk zijn.”
Marlon sluit zich daarbij aan: “Je kunt het zien als een ijsberg. Aan de bovenkant zie je een klein stukje, maar onder water is het veel groter. Om nog meer beeldspraak te gebruiken; je hebt een doolhof en wij geven de route erdoorheen. Dat doen we door de tool intuïtief te maken.”
Ronald voegt toe: “Het is heel makkelijk om dingen moeilijk te maken en heel moeilijk om dingen makkelijk te maken. Als je geen visie hebt voor je tool, vliegt het alle kanten op. Je moet het doel altijd voor ogen houden.”
Visie
Frontvision werkt vanuit een krachtige visie. Marlon vat dit in één zin samen: “We willen tactisch ondersteunend zijn aan de medewerkers, ten behoeve van de cliënt en de zorg.”
“We geloven echt dat een zorgorganisatie en zorgteam financieel in balans kunnen zijn als je de capaciteit tactisch verdeelt”, vult Ronald aan. “Als je vooraf en normatief gaat sturen, en dat is de cultuuromslag, wordt je managementrapportage een sluitstuk in plaats van een startpunt. We willen niet achteruit kijken, maar vooruit.”
Een essentieel onderdeel van Frontvision’s visie is het werken met euro’s in plaats van uren. Hoewel de hele zorgsector met uren werkte om normen vast te stellen, wilden zij daarvan afstappen en juist in euro’s denken. “De eerste zorgorganisatie waar we mee werkten wilde het persé in uren doen”, vertelt Ronald. “Dat gingen we echt niet doen. Als je in euro’s denkt, wordt het veel eenvoudiger. Alles zit er al in. Er is geen enkel ander budget dat je niet in euro’s uitdrukt. Je zegt toch ook niet dat een bewoner drie boterhammen mag kopen en vijf plakken kaas, je zegt dat ze 12 euro mag uitgeven. Wij zijn de enige capaciteitsplanner in de zorg die met euro’s werkt.”
Frontvision staat dus voor eenvoudig normatief capaciteitsmanagement. Marlon vergelijkt de eenvoud van Frontvision DRP tot slot met een les die hij op het conservatorium leerde: “Less is more. We studeerden veel technische vaardigheden en diverse muziekstijlen. Dat zorgde er weleens voor dat, als we gingen samenspelen, we heel druk en moeilijk gingen musiceren Dan kom je met een vol hoofd de concertzaal uit. De dingen die heel eenvoudig zijn, minder noten, maar wel op de juiste plek, zijn vaak het meest raak.”
